Posle 28 godina, Svjetska liga, jedno od najprestižnijih takmičenja FIVB, prestaje da postoji. Odlukom Svjetske odbojkaške federacije naslijediće je od 2018. Liga nacija. Ideja dr Rubena Akoste Ernandesa, predsjednika FIVB, da 1990. godine organizuje takmičenje najboljih svjetskih reprezentacija okupila je u to vrijeme 8 najboljih, a prva titula pripala je Italiji.
Reprezentacija Jugoslavije prvi put je zaigrala u Svjetskoj ligi 1997. Nije tada bila samo stvar prestiža učestvovati u komercijalnom takmičenju FIVB, već i mogućnost ostvarivanja još boljih rezultata u takmičenju sa najboljima.
Svima je u sjećanju ostalo prvo finale naših najboljih odbojkaša, odigrano u Madridu 2003, koje dobio Brazil sa 3:2, posle prave drame u petom setu – 31:29. Svjetska odbojkaška federacija je tu utakmicu proglasila za jednu od najboljih u istoriji odbojke !
Iako je u svom prvom učešću bila nadomak plasmana na Finalni turnir, ipak je Jugoslavija na to morala da čeka do 2000. Italija, pobjednik Svjetske lige 1997, bila je prva u našoj grupi.
U svom drugom nastupu, 1998, Jugoslaviju je na putu do završnice u Beogradu zaustavila Kuba, koja je te godine osvojila svoje prvo i jedino zlato u Svjetskoj ligi.
Kontinuitet nastupa u Svjetskoj ligi prekinut je 1999. godine, kada Jugoslavija zbog bombardovanja nije učestvovala, da bi već naredne godine stigla do Finalnog turnira.
Treće učešće u Svjetskoj ligi i obezbijeđen plasman na Finalni turnir ostvaren je 2000. Po sličnom receptu, na trećem učešću na Finalnim turnirima osvojena je prva medalja – bronzana 2002. u Belo Horizonteu.
Jugoslavija je prvi put zaigrala u Svjetskoj ligi posle dva velika uspjeha. Na Evropskom prvenstvu 1995. osvojena je bronzana medalja, prva medalja posle 1975, da bi u Atlanti 1996. bila osvojena takođe bronza, ali prva medalja na Olimpijskim igrama, i bronza na Svjetskom Kupu izazivača u Japanu.
Sa takvom reputacijom, selekcije u usponu, i neospornim kvalitetom, Jugoslavija je svrstana u B grupu sa Italijom, Španijom i Kinom.
17.maja 1997. godine, muška odbojkaška reprezentacija Jugoslavije odigrala je prvi meč u Svjetskoj ligi. U dvorani PalaEur (današnja PalaLotomatika) u Rimu, u to vrijeme aktuelni svjetski i evropski prvak i olimpijski vicešampion, Italija, pobijedila je Jugoslaviju sa 3:1, po setovima 13:15, 15:8, 16:14 i 15:6, posle 114 minuta igre. Meč je posmatralo 14 000 gledalaca.
Druga utakmica I vikenda B grupe, odigrana je u nedelju, 18. maja 1997. u Pezaru, u prisustvu 9000 gledalaca. Italija je pobijedila Jugoslaviju sa 3:0, po setovima 15:7, 15:6 i 15:8, posle 81 minuta igre.
JUGOSLAVIJA: ÐORÐE ÐURIĆ, VLADIMIR BATEZ, ŽELJKO TANASKOVIĆ, DEJAN BRÐOVIĆ, SLOBODAN BOŠKAN (LIBERO), ÐULA MEŠTER, SLOBODAN KOVAČ, NIKOLA GRBIĆ, VLADIMIR GRBIĆ, RAJKO JOKANOVIĆ, ANDRIJA GERIĆ, GORAN VUJEVIĆ. SELEKTOR: LAZAR GROZDANOVIĆ. TRENERI: ZORAN GAJIĆ I JOVICA CVETKOVIĆ.
ITALIJA: ANDREA GARDINI, MARKO MEONI, PASKVALE GRAVINA, LEONDINO ÐOMBINI, ANDREA SARTORETI, SIMONE ROZALBA, HRISTO ZLATANOV, DAMJANO PIPI, ANDREA ÐANI, DAVIDE BELINI, MIKELE PASINATO, KLAUDIO BONATI. TRENER: PAOLO ROBERTO DE FREITAS – BEBETO.
Jugoslavija je u Belo Horizonteu osvojila svoju prvu medalju, bronzanu, pošto je u meču za treće mjesto savaldala Italiju. Utakmica će ostati upamćena po 37 poena Ivana Miljkovića, koji je tada drugi put proglašen za najboljeg igrača (MVP) Finalnog turnira Svjetske lige (prvi put 2000. u Katovicama).
Zorana Gajića je na klupi naslijedio Veselin Vuković, a Srbija i Crna Gora je naredne godine, 2003, prvi put stigla do finala i čuvene utakmice protiv Brazila. Naši najbolji odbojkaši su se popeli stepenik više u odnosu na prethodnu godinu, a u meču protiv Brazila nisu iskoristili osam meč lopti. Ivan Miljković je ušao u istoriju kao jedini igrač koji je tri puta uzastopno proglašen za najboljeg igrača Svjetske lige.
Nastaviće se…